Rękodzieło przy kawie

Kto...

do mnie zagląda, ten wie, 

że rysowanie i malowanie odkryłam ponownie dzięki Hubci,

która prowadziła świetne zabawy z kolorowaniem.

Dodatkowo Ewa wyposażyła mnie w pierwsze markery alkoholowe.

W szufladzie biurka leżały u mnie zapomniane kredki sprzed dwudziestu kilku lat,

które zakupiłam do kolorowania map na kartografię:)

Dlatego szarpnęłam się wtedy i na te kredki wydałam majątek.

U syna wygrzebałam kilka ołówków różnej twardości.

To był mój cały sprzęt:

 markery Hubci, pięć ołówków 

i te kredki, bez trzech sztuk, bo zgubiły się dawno temu.

:)

Pomalutku zaczęłam sięgać po moje skarby 

i wzbogacać warsztat w przybory, i w ćwiczenia.

I jeszcze tak się złożyło, że z rysowaniem i malowaniem (pośrednio)

związałam się zawodowo:)))

Dziś chciałabym pochwalić się rysunkami ołówkiem.

Wiem, wiem, nie są jeszcze mistrzowskie

i myślę, że takiego stopnia to ja nie osiągnę, ale...

jestem z nich dumna.

Bardzo byłabym wdzięczna za wszelkie podpowiedzi,

co poprawić, nad czym popracować, aby było lepiej.

Po tym długim wstępie pokazuję:)

Pierwszy rysunek ołówkami syna - Koh I Nor.

A tu już ołówki moje  - 12 sztuk, firmy Drewent.

Czasami będę się chwaliła postepami, 

bo postawiłam sama sobie takie wyzwanie i postanowienie noworoczne,

aby wykonywać co najmniej jeden rysunek w tygodniu.

Będziecie zaglądać?

Przesyłam serdeczności.